Autismebloedlijn ...
Als je manier van denken doorheen de adres van je familie loopt
Voor de volwassen man die vele dingen is: een partner, een vader, een zoon, een collega, een sporter, een kameraad, … een autist.
Gelukkig leven we in de eeuw van de informatie.
Even googelen… of voor de nostalgische zielen onder ons: naar de bibliotheek …
Je zal al snel ontdekken dat er een overaanbod aan informatie over autisme bestaat. Het ene is al relevanter dan het andere. Het internet staat vol met persoonlijke blogs, reclame voor zomerkampen met autisten, zelfs een gespecialiseerd datingbureau… In de boekenwinkel staan rekken vol met ronkende titels als “Kinderen met autisme” , “Mijn autistisch gezinnetje”, “Koken met autisten”… En in de bibliotheek vind je een hoop zware turven over allerlei vormen van psychologie, gedragswetenschappen, zielenknijperij, … Zo veel informatie en zo weinig antwoorden.
Om moedeloos van te worden. Veel te veel tekst. Waarom bestaat er geen bondige uitleg? Het soort uitleg die mannen graag hebben: Kort, to the point.
Maar wacht eens… Er begint iets te dagen… De deelnemers op internetfora zijn veelal dames. Vele van de boeken zijn geschreven door moeders of partners van autisten.
Van alle informatie die je kan vinden over autisme, is er slechts een klein gedeelte geschreven door mannen. En de mannen die dat wel zijn vaak professioneel met het onderwerp bezig, zoals gedragstherapeuten en psychologen. Van al de rest , ik schat zo’n 90%, kan je zeggen: Het woord van de vrouw.
Man en autisme
Heren, hier mogen we eens goed naar ons zelf kijken. Een man verteld al helemaal niet gemakkelijk over zijn gevoelens, laat staan dat hij ook nog eens autist is. Ons Y-chromosoom bevorderd een emotionele conversatie überhaupt niet.
Dit is dan ook één van de voornaamste reden waarom je maar zelden de visie, de ervaringen van een volwassen mannelijke autist terugvind. De ervaringen van een autist die probeert te overleven in een “normale” wereld. Een autist die probeert een carrière te maken. Een autist die probeert een goede partner te zijn. Een autist die probeert een goede vader te zijn.
Je wil een carrière uitbouwen en dan werkt je brein tegen
Kinderen met autisme hebben veel geluk dat ze in deze tijd zijn geboren. Het onderwerp is een stuk bespreekbaarder geworden. Er bestaan allerhande begeleidingen, aangepaste leermethodes,…
En tegelijk hebben ze pech. Want eenmaal de schoolbanken verlaten komen ze terecht in de grote “echte” wereld In een wereld waar dit onderwerp (nog) niet is ingeburgerd. In een wereld waar er non verbale communicatie heerst, in een wereld waarin gelijk hebben en gelijk krijgen niet hetzelfde is. En toch is dit de wereld waarin ze zullen moeten overleven. Ze beginnen eraan vol goede moed. En willen iets maken van het leven.
Ze willen carrière maken…
En dan begint het brein tegen te werken…